Sign up with your email address to be the first to know about new products, VIP offers, blog features & more.

Immer Wasser, Fahrräder und Apfelkuchen

Geschichten vom Nachbarland

Altijd water, fietsen en appeltaart!

Bezoekt men een historische stad in het buurland, wordt het al snel bekoorlijk! De stad waar het hier om draait, werd door het amerikaanse tijdschrift “Bicycle” gekozen tot fietstad nr. 1 van de wereld! Dat was ongeveer 20 jaar geleden. Maar men kan er zeker van zijn dat het tijdschrift vandaag dezelfde beslissing zou nemen.
De gemeentraad heeft ongeveer 25 jaar geleden hun stad een ander hart gegeven; op het nieuw ontstane, kleine eiland staat nu een extravagant gebouw als een schip. Hier mocht de Italiaanse sterarchitekt Alessandro Mendini zich innovatief uitleven en zijn hele hart blootleggen. Dat is overtuigend gelukt!
Dan moest de gemeenteraad langs het museum nog een direkte verbinding tussen Jugendstill-station en de binnenstad leggen. Dat alles is echt mooi geworden: men loopt richting stad over een regenboog. Maar men is zeer verbaasd als men de mensen gadeslaat. Het lijkt er op of die licht gebogen overgang een ander bewegingspatroon laat ontstaan. De Hollander beweegt zich doelgericht, hij blijft daarbij kalm en rustig. Hier op de smalle verbinding is het patroon eerder vlot, ja, bijna snel. En dan die fietsters! Het zijn er ook zo veel! Ze fietsen of de duivel ze achterna zit.
Wat is hun drijfveer?, denkt men. Het is toch windstil? Worden ze aangetrokken door lekkere appeltart met slagroom? Toch maar een beetje beter kijken. Al snel komt men tot de ontdekking, fietsen is leuk, fietsen maakt vrolijk. Maar dit hier is geen fietsen, maar een soort fietszeilen! Steeds wordt met meesterhand gestuurd alles wat zich beweegt wordt beheerst ontweken. Ook met hoge snelheid, alles lukt zonder moeite, zonder ook maar iets aan te raken. En altijd hebben de fietsers een glimlach klaar voor de bange bezoekers. Ja, men kan alleen maar verwonderd zijn!
Maar men is pas echt verwonderd als plots de blik op een beschilderde fiets valt. Hij staat in de schaduw van het Mendinigebouw heel nonchalant leunend tegen de grachtenreling. De fietsmand versierd met een reusachtige hoeveelheid bloemen, een beeld als is het een homage aan kunst van Jan Davidszoon de Heem. Is dat prachtige zomerboeket echt? Niet?
We zijn in Groningen! In de mooie oude grachtenstad met de vele inspirerende winkels en markten en de erg, erg vele studenten. In het buurland is heel veel anders!

 

(Übersetzung: Henk Rietberg)